opgraven
- op·gra·ven
- samenstelling van op bw en graven ww
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
opgraven |
groef op |
opgegraven |
klasse 6 | volledig |
opgraven
- overgankelijk een voorwerp uit de bodem naar boven halen
- overgankelijk een archeologisch onderzoek houden
- Maar de eerste directeur van het Rijksmuseum van Oudheden, Casper Reuvens (1793-1835), bleek een echte wetenschapper die meer wilde dan alleen oudheden tentoonstellen: hij wilde ze gaan opgraven.[1]
- ▸ De gemeente beschrijft de mammoet als "de compleetste gemummificeerde mammoetvondst ooit". Volgens BBC News is het pas de tweede keer dat een bevroren wolharige mammoet is gevonden. Het eerste exemplaar werd in 2007 opgegraven in Siberië. Die vondst was zeker 42.000 jaar oud.[2]
1. een voorwerp uit de bodem naar boven halen
- Het woord opgraven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opgraven" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ NRC Theo Toebosch 11 mei 2018 Rijksmuseum van Oudheden: 200 jaar graven naar schatten in de grond
- ↑ Weblink bron “Zeer zeldzame bevroren babymammoet ontdekt in Canada” (26 jun 2022), NU.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be