opblinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opblinken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɔblɪŋkə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• op·blin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op bw  en  blinken ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opblinken	blonk op	opgeblonken
klasse 3	volledig

Werkwoord

opblinken

1. inergatief door een schittering zichtbaar worden

   • Opeens zag hij de tanden van de tijger in de schemering opblinken. 

2. overgankelijk door poetsen laten schitteren

   • Ze wilde haar zilveren bestek opblinken voor het diner. 

Gangbaarheid

• Het woord opblinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opblinken" herkend door:

63 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.