ontdekker
- ont·dek·ker
- Naamwoord van handeling van ontdekken met het achtervoegsel -er[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | ontdekker | ontdekkers |
verkleinwoord |
de ontdekker m
- iemand die iets ontdekt wat al wel bestond, maar nog niet gevonden of bekend was
- Columbus is de ontdekker van Amerika.
- Het woord ontdekker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontdekker" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be