naamwet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  naamwet    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• naam·wet

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  naam zn  en  wet zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	naamwet	naamwetten
verkleinwoord	naamwetje	naamwetjes

Zelfstandig naamwoord

de naamwet v / m

• (juridisch) wet die bepaalt onder welke naam iemand mag worden ingeschreven in het bevolkingsregister

1. ▸ Ik wist eerlijk gezegd ook pas laat dat de naamwet sinds 1998 toestaat dat een kind de familienaam van de moeder krijgt

   ▸ In Nederland is het beleid wat betreft naamgeving sinds 1970 versoepeld. Tot die tijd gold de Franse naamwet en mochten er alleen maar bestaande namen uit de heiligenkalender en oude geschiedenis gebruikt worden.

   ▸ Bovendien werd in die tijd de Nederlandse naamwet veranderd, waardoor ouders meer vrijheid kregen in het kiezen van een naam. De traditie om meisjes te vernoemen naar een oom of opa door achter zijn naam 'je' of 'a' te plakken, is daarom nagenoeg verdwenen.

Gangbaarheid

• Het woord 'naamwet' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "naamwet" herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
61 %	van de Vlamingen.