Twee dagen na het poepjesincident keek ik nog eens naast me. De vrouw verborg haar murwheid achter een zonnebril, de man sleurde weer een kind naar de hoek. Na de lunch verdween hij grommend richting zwembad. [1]
Op allerlei manieren uit zich vandaag een groeiende anti-Afrika lobby: murwheid tegenover de beelden uit Ruanda, weerzin tegen verdere ontwikkelingshulp, discriminerende controles van zwarte reizigers op Schiphol. [2]
Zou onze collectieve murwheid als gevolg van de eindeloze vergadercircuits alleen te doorbreken zijn door het schokeffect van een compromisloze stellingname in woorden? Of is omgekeerd het ruwe Nederlandse karakter slechts in toom te houden door een ingewikkeld raderwerk van overlegschijven en getrapte besluitvorming? [3]