• mek·ling
  • Afleiding van het Noorse werkwoord mekle met het achtervoegsel -ing
Naar frequentie 111689
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   mekling     m: meklingen
v: meklinga  
  meklinger     meklingene  
genitief   meklings     m: meklingens
v: meklingas  
  meklingers     meklingenes  

mekling, m / v

  1. (economie) arbitrage, mediatie
    «En arbeidsgruppe ble etablert og den skal jobbe videre med helt sentrale spørsmål fra meklingen
    Er werd een werkgroep opgericht en die zou moeten werken met essentiële vragen van de mediatie.


  • mek·ling
  • Afgeleid van het Nynorske werkwoord mekle met het achtervoegsel -ing
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   mekling     meklinga     meklinger
meklingar  
  meklingene
meklingane  

mekling, v

  1. (economie) arbitrage, mediatie