matte
- mat·te
matte
- verbogen vorm van de stellende trap van mat
vervoeging van |
---|
matten |
matte
- enkelvoud verleden tijd van matten
- Ik matte.
- Jij matte.
- Hij, zij, het matte.
- Ik matte.
- Het woord matte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | matte | matten |
genitief | matten | matten |
datief | matten | matten |
accusatief | matte | matten |
- mat; vloerbekleding