lure på
- lu·re på
lure på
- overgankelijk opwachten
- «Katten lurer på fuglene.»
- De kat wacht op vogels.
- «Katten lurer på fuglene.»
- overgankelijk van plan zijn
- overgankelijk zich afvragen
- «Hun lurte på hva han mente.»
- Ze vroeg zich af wat hij bedoelde.
- «Hun lurte på hva han mente.»
- overgankelijk zich verbazen over, verbaazd zijn over
- «Spør hvis det er noe du lurer på!»
- Vraag, indien er iets is over dat je verbaazd bent!
- «Spør hvis det er noe du lurer på!»
- overgankelijk twijfelen
- «Nå begynner jeg snart å lure på om de kommer.»
- Nu begin ik spoedig te twijfelen, of ze vandaan komen.
- «Nå begynner jeg snart å lure på om de kommer.»
- lu·re på
lure på
- overgankelijk opwachten
- «Katten ligg og lurer på fuglene.»
- De kat zit op het vinkentouw en wacht op vogels.
- «Katten ligg og lurer på fuglene.»
- overgankelijk van plan zijn
- overgankelijk zich afvragen
- «Eg lurer på kor gammal ho er.»
- Ik vraag me af hoe oud ze is.
- «Eg lurer på kor gammal ho er.»
- overgankelijk zich verbazen over, verbaazd zijn over
- overgankelijk twijfelen
- «No er det snart slik at eg lurer på om dei kjem.»
- Nu is het spoedig zo, dat ik twijfele, of ze nog komen.
- «No er det snart slik at eg lurer på om dei kjem.»