lunaire
- lu·nai·re
lunaire
- verbogen vorm van de stellende trap van lunair
- Het woord lunaire staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- lu·naire
- Ontleend aan Latijn lunaris “maan-”, “met betrekking tot de maan”, aangetroffen sinds de 13e eeuw [1]
- [4] Ontleend aan wetenschappelijk Latijn lunaria [2]
- (astronomie) “maan-”, “met betrekking tot de maan”
- gelijkend op de maan, maanvormig
- (figuurlijk) ongelofelijk
- (plantkunde) judaspenning
- ↑ Weblink bron I. lunaire in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr
- ↑ Weblink bron II. lunaire in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr