koten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkotə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ko·ten

Woordherkomst en -opbouw

• ww: van Middelnederlands coten; op te vatten als afleiding van  koot zn  met het achtervoegsel -en, in de betekenis ‘met bikkels of koten spelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1511
• zn:  koot zn  met de uitgang -en
• zn:  kot zn  met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
koten	kootte	gekoot
zwak -t	volledig

Werkwoord

koten

1. inergatief (spel) (geschiedenis) behendigheidsspel dat met botje van geslachte dieren of voorwerpen die daarop lijken werd gespeeld
   Slaat vooral op het door jongens of mannen gespeelde spel; de variant die door meisjes werd gespeeld, werd bikkelen genoemd.

Verwante begrippen

• bikkelen

Zelfstandig naamwoord

de koten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord koot
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord kot

Gangbaarheid

• Het woord koten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koten" herkend door:

52 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.