kleier
- IPA: /klæjɐr/ (Etsbergs)
kleier m
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | kleier | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |
genitief | kleiers | - | kleierkes | - | kleier | - | kleierkes | - |
locatief | kleieres | - | kleiereske | - | kleierese | - | kleiereskes | - |
datief | kleiere | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |
accusatief | kleier | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |