• kir·ke·hi·sto·rie
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en historie
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkehistorie     kirkehistorien     kirkehistorier     kirkehistorierne  
genitief   kirkehistories     kirkehistoriens     kirkehistoriers     kirkehistoriernes  

kirkehistorie, g

  1. (geschiedenis), (religie) kerkgeschiedenis