internuntius
- in·ter·nun·ti·us
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | internuntius | internuntii internuntiussen |
| verkleinwoord | - | - |
de internuntius m
- (religie) een diplomatiek vertegenwoordiger van lagere rang, gelijk aan een buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister, die gewoonlijk geen bisschop was, maar een apostolisch protonotaris
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord internuntius staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.