• in·cu·na·bel
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wiegendruk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1] [2][3]
enkelvoud meervoud
naamwoord incunabel incunabelen
verkleinwoord - -

de incunabelm

  1. een boek of geschrift dat gezet is met losse letters en gedrukt vóór 1 januari 1501 (in Europa)
35 % van de Nederlanders;
41 % van de Vlamingen.[4]