incontinent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  incontinent    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·con·ti·nent

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	incontinent	incontinenter	incontinentst
verbogen	incontinente	incontinentere	incontinentste
partitief	incontinents	incontinenters	-

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘urine of ontlasting niet kunnende ophouden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950

Bijvoeglijk naamwoord

incontinent

1. (medisch) niet in staat de urine of ontlasting te beheersen

   • Hij verzorgde zijn incontinente moeder enige tijd zelf, maar dat viel uiteindelijk niet vol te houden. 

Afgeleide begrippen

• incontinentie

Gangbaarheid

• Het woord incontinent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "incontinent" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.