• hek·se·drik
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   heksedrik     heksedrikken     heksedrikke     heksedrikkene  
genitief   heksedriks     heksedrikkens     heksedrikkes     heksedrikkenes  

heksedrik, g

  1. (drinken) heksendrank
    «Det er en stærk heksedrik brugt til utallige giftmord.»
    Het is een krachtige heksendrank die wordt gebruikt voor talloze giftige moorden.