heemkumme
- heem·kum·me
vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm hele vervoeging zie heemkumme/vervoeging | ||||
---|---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
heemkumme | |||
verleden tijd |
(er) iss heemkumme | |||
voltooid deelwoord |
heemkumme | |||
enkelvoud | meervoud | |||
1e persoon | ich | kumm heem | mir / mer | kumme heem |
2e persoon | du | kummscht heem | dihr / der dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
kummt heem kumme heem kummet heem kummt heem kumme heem kumme heem |
3e persoon | er | kummt heem | sie | kumme heem |
sie | kummt heem | |||
es | kummt heem |
heemkumme
- Duits: heimkommen, nach Hause kommen
- Engels: (to) come home, (to) get home
heemkumme
- voltooid (verleden) deelwoord van heemkumme
iss heemkumme
- derde persoon enkelvoud voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van heemkumme
sin heemkumme
- derde persoon meervoud voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van heemkumme
- «Noch em aerschde Welt Grieg, Soldaate vun Australia sin heemkumme un sin zerick zu ihre alde Tschopps as Bauern gange.»
- Na de Eerste Wereldoorlog kwamen de soldaten uit Australië thuis en gingen terug naar hun oude baan als boeren.
- «Noch em aerschde Welt Grieg, Soldaate vun Australia sin heemkumme un sin zerick zu ihre alde Tschopps as Bauern gange.»