• hav·ne·kon·tor

havnekontor o

  1. (scheepvaart) havenkantoor
    «Det står et minnesmerke ved den gamle redningsstasjonen, som nå er hamnekontor
    Er is een gedenkteken bij de ​​oude reddingspost die nu het havenkantoor is.
o enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   havnekontor     havnekontoret     havnekontorer     havnekontora
havnekontorene  
genitief   havnekontors     havnekontorets     havnekontorers     havnekontoras
havnekontorenes