visnetten waarmee men haring vangt en dat deel uitmaakt van een vleet
77 jaar nu al gaat Gerrie de Jong (90) ‘in dracht’, zoals dat op Scheveningen heet. Op haar dertiende werd ze koffiemeisje bij de nettenboetsters die haringnetten van reder Arie van der Toorn repareerden. „En dan moest je dracht dragen”, vertelt ze met enigszins gebroken stem. [2]
En als we Beenhakker mogen geloven, en waarom niet, maakten Hollandse vissersvrouwen voor hun mannen kielen uit de witte katoenen zakken waarin ze meel van de Shetlands meebrachten. Samen met de haringnetten werden die kledingstukken in de taanketel gestopt om ze een langer leven te geven. Langer dan menig visser beschoren was. [3]
Prima dat een Commssie in Brussel voorstellen deed over melkprijs of haringnetten. Maar alleen regeringsleiders konden hun bevolkingen binden in zaken van harde buitenlandse politiek. [4]