handjarn
- hand·jarn
handjarn o
- (gereedschap) handboei, paternoster
- «Politiet sette handjarn på lovbrytaren.»
- De politie deed de dader handboeien aan.
- «Politiet sette handjarn på lovbrytaren.»
o | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | handjarn | handjarnet | handjarn | handjarna |
genitief |
bijvormen | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | handjarni | |||
genitief |
et par handjarn
- Een paar handboeien.