Eit par handjarn.
Een paar handboeien.
  • hand·jarn

handjarn o

  1. (gereedschap) handboei, paternoster
    «Politiet sette handjarn på lovbrytaren.»
    De politie deed de dader handboeien aan.
o enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   handjarn     handjarnet     handjarn     handjarna  
genitief                
bijvormen enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief               handjarni  
genitief                

et par handjarn

  • Een paar handboeien.