gruve
- gru·ve
- Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord Grube (= groeve, mijn)
Naar frequentie | 18105 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | gruve | m: gruven v: gruva |
gruver | gruvene |
genitief | gruves | m: gruvens v: gruvas |
gruvers | gruvenes |
- (mijnbouw) groeve, mijn, mijngroeve
- gru·ve
- Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord Grube (= groeve, mijn)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | gruve | gruva | gruver | gruvene |
gruve, v
- (mijnbouw) groeve, mijn, mijngroeve