Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ge·wil·lig·heid
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord gewilligheid
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de gewilligheidv

  1. de mate waarin iemand bereid is te doen wat een ander wil
     U wilt een beetje haver? zei Misja met vrolijke gewilligheid.[2]
     De koninklijke familie heeft vanmorgen in Oberlech een klein half uur geposeerd voor fotografen en televisieploegen. In ruil voor die gewilligheid beloofden de media de Oranjes de komende dagen tijdens de skivakantie in Lech met rust te laten.[3]
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. “Oorlog en Vrede” (1869), G.A. van Oorschot  , ISBN 9789028251151
  3.   Weblink bron “Amalia houdt niet van wachten en neemt zelf leiding” (17 feb. 2014), Tubantia