• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord garðr (omheining)
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   garður     garðurinn     garðar     garðarnir  
genitief   garðs     garðsins     garða     garðanna  
datief   garði     garðinum     garðum     garðunum  
accusatief   garð     garðinn     garða     garðana  

garður, m

  1. (tuinieren) hof, park, tuin
  2. hek, omheining
  3. studentenhuis (met park)
  4. (meteorologie) een voortdurende koude wind
  • [1]: ræktað svæði
  • [2]: hlaðinn veggur
  • [4]: kaldur vindur