exceptionalisme
- ex·cep·ti·o·na·lis·me
- afgeleid van het Engelse exceptional met het achtervoegsel -isme
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | exceptionalisme | - |
| verkleinwoord | - | - |
het exceptionalisme o
- beredeneerde aanspraak op de status van uitzonderlijkheid
- Het woord 'exceptionalisme' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.