• eli·ta·ris·me
enkelvoud meervoud
naamwoord elitarisme
verkleinwoord

het elitarismeo

  1. (politiek) de opvatting dat een elite binnen een groep de meeste inspraak moet hebben in die zaken waarin zij het meest serieus wordt genomen en dat alleen deze elite geschikt is om te regeren
     Biden vindt dat niet alleen Clinton verantwoordelijk is voor de nederlaag van de Democraten. "Ik denk dat we een heleboel mensen niet duidelijk hebben kunnen maken dat we hun problemen begrijpen." Volgens de vice-president is "het elitarisme het partijdenken binnengeslopen".[1]
     Campbell spreekt van een verziekte cultuur, waarin "militaire uitmuntendheid gemengd werd met ego, elitarisme en arrogantie". Hij heeft excuses aangeboden aan zijn Afghaanse collega's en bereidt negentien strafzaken voor. Het squadron dat zich schuldig maakte aan de misdaden, is ontbonden.[2]
  1.   Weblink bron “Partijgenoot Biden: Clinton wist niet goed waarom ze kandidaat was” (23-12-2016), NOS
  2.   Weblink bron “Schokkende details in rapport over Australische executies Afghanistan” (19-11-2020), NOS