Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ei·gen·dun·ke·lijk
Woordherkomst en -opbouw
stellend
onverbogen eigendunkelijk
verbogen eigendunkelijke
partitief eigendunkelijks

Bijvoeglijk naamwoord

  1. naar eigen goeddunken, zonder overleg

Bijwoord

eigendunkelijk

  1. op een wijze die naar eigen goeddunken, zonder overleg verloopt
    • Aan de Fransen is gevraagd niet meer eigendunkelijk skalians en andere eigendommen van Surinamers te vernietigen aan de grens, omdat Suriname als bevriende natie ook bezig is zaken op orde te stellen in de regio.[1] 

Gangbaarheid

Verwijzingen