dráp
- dráp
o (sterk) | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | dráp | drǫp | ||
genitief | dráps | drapa | ||
datief | drápi | drǫpum | ||
accusatief | dráp | drǫp |
dráp o
- moord, slachting
- executie, terechtstelling
- dooding, slachting
- aanslag, moordaanslag
- (juridisch) moord
- [1]: dráp eða dauði
dráp ok dauði
moord en dood
- [2]: dǿma til dráps
ter dood veroordelen