doef

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /duːf/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

doef v

1. duif

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	doef	toef	duufke	tuufke	duuf	tuuf	duufkes	tuufkes
genitief	doef	toef	duufkes	tuufkes	duuf	tuuf	duufkes	tuufkes
locatief	doeves	toeves	doeveske	toeveske	doevese	toevese	doeaveskes	toeveskes
datief	doef	toef	duufke	tuufke	duuf	tuuf	duufkes	tuufkes
accusatief	doef	toef	duufke	tuufke	duuf	tuuf	duufkes	tuufkes