distre
- dis·tre
- Afkomstig van het Franse woord distrait ww , de verleden tijd van distraire ww (Nederlands: entertainen, ontlenen, storen), dat van het Latijnse woord distrahere ww komt uit dis- ('af') en traho ('leiden') met het voorvoegsel dis-
| Naar frequentie | 43850 |
|---|
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | distre | ||
| o enkelvoud | distre | |||
| meervoud | distre distree | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
distre distree |
||
distre
- afgeleid, verstrooid
- «Kameratene begynte å synes at han blev så merkelig distre. Men litt distre har han nu alltid vært.»
- Zijn kameraden begonnen te denken dat hij zo vreemd verstrooid was. Maar hij is altijd een beetje verstrooid geweest.
- «Kameratene begynte å synes at han blev så merkelig distre. Men litt distre har han nu alltid vært.»
- dis·tre
- Afkomstig van het Franse woord distrait ww , de verleden tijd van distraire ww (Nederlands: entertainen, ontlenen, storen), dat van het Latijnse woord distrahere ww komt uit dis- ('af') en traho ('leiden') met het voorvoegsel dis-
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | distre | distreare | distreast |
| o enkelvoud | distre | |||
| meervoud | distre distree | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
distre distree |
distreare | distreaste |
distre