distré
- dis·tré
- Afkomstig van het Franse woord distrait ww , de verleden tijd van distraire ww (Nederlands: entertainen, ontlenen, storen), dat van het Latijnse woord distrahere ww komt uit dis- ('af') en traho ('leiden') met het voorvoegsel dis-
| Naar frequentie | 43850 |
|---|
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | distré | ||
| o enkelvoud | distré | |||
| meervoud | distré distrée distree | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
distré distrée distree |
||
distré
- afgeleid, verstrooid
- «Kameratene begynte å synes at han blev så merkelig distré. Men litt distré har han nu alltid vært.»
- Zijn kameraden begonnen te denken dat hij zo vreemd verstrooid was. Maar hij is altijd een beetje verstrooid geweest.
- «Kameratene begynte å synes at han blev så merkelig distré. Men litt distré har han nu alltid vært.»
- dis·tré
- Afkomstig van het Franse woord distrait ww , de verleden tijd van distraire ww (Nederlands: entertainen, ontlenen, storen), dat van het Latijnse woord distrahere ww komt uit dis- ('af') en traho ('leiden') met het voorvoegsel dis-
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | distré | distreare distréare |
distreast distréast |
| o enkelvoud | distré | |||
| meervoud | distré distrée distree | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
distré distrée distree |
distreare distréare |
distreaste distréaste |
distré