discursief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  discursief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·cur·sief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘redenerend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824
• afgeleid van het Franse discursif (met het voorvoegsel dis-)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	discursief	discursiever	discursiefst
verbogen	discursieve	discursievere	discursiefste
partitief	discursiefs	discursievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

discursief

1. redenerend

Vertalingen

    1.   

Frans: discursif (fr)

Spaans: discursivo (es)

Gangbaarheid

• Het woord discursief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "discursief" herkend door:

55 %	van de Nederlanders;
64 %	van de Vlamingen.