diminutief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  diminutief    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌdiminyˈtif / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• di·mi·nu·tief

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn diminutivum, in de betekenis van ‘verkleinwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1584

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	diminutief	diminutieven
verkleinwoord	diminutiefje	diminutiefjes

Zelfstandig naamwoord

het diminutief o

1. (grammatica) woord met achtervoegsel om aan te geven dat het als klein of geliefd wordt gezien

   • In het Nederlands kennen we veel diminutieven zelfs als het over zeer grote dingen gaat zoals de zon. 
   • In het Nederlands gebruiken we het diminutief ook om dingen minder gevaarlijk te laten schijnen zoals bijvoorbeeld het monstertje. 

Synoniemen

• verkleinwoord

Gangbaarheid

• Het woord diminutief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "diminutief" herkend door:

41 %	van de Nederlanders;
66 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.