deilig
- dei·lig
- Afkomstig van het Nederduitse woord degelich (van dege); verwant met het Nederlandse bijvoeglijke naamwoord deugdelijk
Naar frequentie | 1313 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | deilig | deiligere | deiligst |
o enkelvoud | deilig | |||
meervoud | deilige | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
deilige | deiligere | deiligste |
deilig
- heerlijk
- «Sommer og sol er deilig!»
- De zomer en de zon zijn heerlijk!
- «Sommer og sol er deilig!»
deilig