cultiveren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cultiveren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cul·ti·ve·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bebouwen, aankweken’ voor het eerst aangetroffen in 1592
• afgeleid van het Franse cultiver (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
cultiveren	cultiveerde	gecultiveerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

cultiveren overgankelijk

1. (landbouw) in cultuur brengen
2. (landbouw) aankweken
3. beschaven, vormen
4. met zorg in stand houden

Afgeleide begrippen

• cultivatie, cultivator, cultivering

Vertalingen

    1. in cultuur brengen   

Duits: kultivieren (de) Frans: cultiver (fr)

Noors: dyrke (no) Nynorsk: dyrke (nn)

Gangbaarheid

• Het woord cultiveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cultiveren" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.