conveniëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conveniëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·ve·nië·ren, con·ve·ni·eren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gelegen komen’ voor het eerst aangetroffen in 1650
• afgeleid van het Latijnse venire met het voorvoegsel con-
• afgeleid van het Franse convenir (schikken, bevallen, overeenstemmen) (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
conveniëren	convenieerde	geconvenieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

conveniëren

1. absoluut passen, gelegen komen, schikken
2. overgankelijk bijeenroepen

   • De Gouverneur-Generaal en Raden van Indiën kunnen in het civile voor gene andere Regtbank in Indiën worden geconvenieerd dan voor het Hoge-Geregtshof.  

3. overgankelijk (juridisch) overeenkomen

   • En is eindelijk nog goedgevonden en geconvenieerd dat nopens 't geen waar over bij deze conventie niet speciaal is verdragen een ijder der beide heeren contractanten zal zijn ... 

Gangbaarheid

• Het woord conveniëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "conveniëren" herkend door:

79 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.