consenteren
- Geluid: consenteren (hulp, bestand)
- con·sen·te·ren
- uit het Latijn [1]
Komt voor in de Delftse Bijbel (1477) en historische documenten zoals het Groot Privilege (1477) en Aan het volk van Nederland (1781).
consenteren [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| consenteren |
consenteerde |
geconsenteerd |
| zwak -d | volledig | |
- instemmen met toekomstige gebeurtenissen
- ▸ Ende die behuwede soen en wilde sijnre reden niet consenteren: mer hi tide wech ende quam ieghen iebus diemen mit anderen naem heet iherusalem: ende hi leide mit hem twe ezelen gheladen ende sijn vriendinne. (Rechters 19:10, Delftse Bijbel, 1477)[3]
- ▸ Amsterdam heeft, U ten gevalle, meer dan eens geconsenteerd in eene maatige vermeerdering van Landmagt, die Gy ook maar voorgaaft te eisschen, dog Amsterdam begeerde tevens, dat dezelfde zorge en onkosten voor de deerlyk vervallen Zeemagt wierd besteed. Was dat onbillyk? (Aan het volk van Nederland, 1781).[4]
- ▸ In deze missive drongen de Staten-Generaal erop aan gaaf in de Staten van Oorlog te consenteren, de manschappen van de compagnieën en het aantal compagnieën zelf compleet aan te houden. (De Republiek en de vrede van Europa, 1980).[5]
- Het woord consenteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ consenteren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron “Delftse Bijbel – Rechters 19:10” (1477)
- ↑ Weblink bron Joan Derk van der Capellen“Aan het volk van Nederland” (1781)
- ↑ Weblink bron Johan Aalbers“De Republiek en de vrede van Europa” (1980), Wolters-Noordhoff
