De skeletstructuur van codeïne.
  • co·de·i·ne
  • In de betekenis van ‘bestanddeel van opium’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1869 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord codeïne -
verkleinwoord - -

de codeïnev / m

  1. (medisch) de 3-monomethylether van morfine, een alkaloïde dat gevonden wordt in opium in concentraties tussen 0,7 tot 2,5 procent
    • Zangers gebruiken soms codeïne om kriebelhoest te onderdrukken. 
90 % van de Nederlanders;
92 % van de Vlamingen.[2]