• ca·ta·lo·ge·ren

afleiding van catalogus

catalogeren

stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
catalogeren
catalogeerde
gecatalogeerd
zwak -d volledig
  1. van een bepaalde zaak: op de juiste plaats in een database of register opnemen
    • Als we over een pijnlijk doelpunt spreken, bedoelen we dat – gelukkig – meestal op een figuurlijke wijze. Maar het doelpunt van de spits van het Mexicaanse Atlante FC valt te catalogeren onder de letterlijke gevallen. [1] 
    • De reacties lieten niet lang op zich wachten. Eerst van Edwin De Boeck, ex-hoofdeconoom van KBC en vandaag hoofd van de studiedienst van de NV-A, die er fijntjes op wees dat het niet zeker is dat de voorgestelde oplossing van de regering zich juridisch als een ‘commerciële geste’ zal laten catalogeren. [2] 
  2. van een groep voorwerpen: het maken van een register
54 % van de Nederlanders;
94 % van de Vlamingen.[3]
  1. De Standaard 23/07/2017 om 13:28 door eadp Spits maakt pijnlijke goal... letterlijk
  2. De Standaard 24/07/2018 om 18:24 door Nico Tanghe Rutten ruziet met regent Nationale Bank over Arco-deal
  3.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be