leegmaken van de openbare brievenbus door het postbedrijf
Zij beleefde twee wereldoorlogen, drieëneenhalfjaar Japanse internering, raakte al haar bezittingen kwijt en leefde daarna nog ruim een halve eeuw. Ook heeft zij allerlei dingen die in haar jeugd gangbaar waren zien verdwijnen, zoals huispersoneel, stoomtreinen en trapnaaimachines; paarden beheersten in haar jeugd het stadsbeeld, en er waren zes postbestellingen en zes buslichtingen per dag.[2]