burgerlijk ingenieur

  • bur·ger·lijk in·ge·ni·eur

burgerlijk ingenieur

  1. (beroep) (België) professionele ingenieurstitel die men verkrijgt na het afronden van een driejarige bacheloropleiding en een tweejarige masteropleiding in de ingenieurswetenschappen aan een aantal Belgische universiteiten