• blå·mer·ke
Naar frequentie 44679
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blåmerke     blåmerket     blåmerker     blåmerka
blåmerkene  
genitief   blåmerkes     blåmerkets     blåmerkers     blåmerkas
blåmerkenes  

blåmerke o

  1. (medisch) bloeduitstorting, hematoom



  • blå·mer·ke
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blåmerke     blåmerket     blåmerke     blåmerka  

blåmerke o

  1. (medisch) bloeduitstorting, hematoom

blåmerke, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van blåmerke