• been·worp
enkelvoud meervoud
naamwoord beenworp beenworpen
verkleinwoord

de beenworpm

  1. (sport) techniek bij judo waarbij de tegenstander over het eigen been op de grond wordt geworpen
     In de drie extra minuten maakte Elmont wel enige indruk met een heupworp en een binnenwaartse beenworp, maar het bleek onvoldoende om de ringrechters gunstig te stemmen. Ze kozen unaniem de kant van de Fransman.[1]
     Hersteltijd kreeg Dumitru niet. Menezes bleef technieken maken en besliste het gevecht met een snelle beenworp.[2]
  1.   Weblink bron “Guillaume Elmont snel onderuit” (Dinsdag 31 juli 2012, 11:55), NOS
  2.   Weblink bron “Mooren direct uitgeschakeld” (Zaterdag 28 juli 2012, 11:33), NOS