• beeld·den·ken
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
beelddenken
-
-
onvolledig

beelddenken

  1. vorm van bewustzijn waarbij wat je ziet en direct om je heen ervaart een grotere rol speelt dan woorden of begrippen
     Beelden verlangen een directe reactie van de waarnemer; we zijn nu eenmaal interpreterende wezens. Krachtige beelden roepen zelf sterke emoties en gevoelens op. Ze doen geen beroep op ons logisch, talig kenvermogen, maar vragen inzet vanuit wat ik gemakshalve het ‘beelddenken’ noem.[1]
  1.   Weblink bron
    Karel Witteveen
    “Beelddenken” (9 oktober 2009) op nrc.nl