avrivning
- av·riv·ning
- Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord Abreibung
- Naamwoord van handeling Noors: avrive ww met het voorvoegsel av- en met het achtervoegsel -ning
Naar frequentie | 121933 |
---|
- afwrijving (een vorm van vingermassage)
- kald avrivning
koude afwrijving