afvuren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afvuren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·vu·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  vuren ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afvuren	vuurde af	afgevuurd
zwak -d	volledig

Werkwoord

afvuren

1. overgankelijk wegschieten van kogels, projectielen

   • De groepering vuurde raketten af op vijandelijke doelen. 
   • De erewacht vuurde saluutschoten af. 

   ▸ Er werd gemeld dat een van de leden van de wacht een schot afvuurde, toen Simier haar naar haar boot begeleidde.

2. (figuurlijk) het stellen van veel, indringende vragen

   ▸ Nu hij had toegegeven dat hij was veranderd, wilde Rebecca een hele batterij vragen op hem afvuren.

Gangbaarheid

• Het woord afvuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afvuren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.