aequare
- IPA: /aɛ̯ˈkwaːrɛ/
- ae·qua·re
- Werkwoordelijke afleiding van aequus (gelijk).
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
aequāre | aequo | aequāvi | aequātum |
eerste vervoeging | volledig |
aequāre
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
aequāre | aequo | aequāvi | aequātum |
eerste vervoeging | volledig |
aequāre