abactor
Engels
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Latijnse woord abactor.
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| abactor | abactors |
Zelfstandig naamwoord
abactor
Verwijzingen
- ↑ Johnson, Samuel; bewerkt door John Walker (1835). Johnson's English Dictionary, p. 54. Uitg.: N. Hale. Dit werk bevindt zich in het publiek domein.
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van abigere (wegdrijven, roven)
Zelfstandig naamwoord
abāctor m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | abāctor | abāctōrēs |
| genitief | abāctōris | abāctōrium |
| datief | abāctōrī | abāctōribus |
| accusatief | abāctōrem | abāctōrēs |
| vocatief | abāctor | abāctōrēs |
| ablatief | abāctōre | abāctōribus |