aanhijgen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanhijgen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈanhɛiɣə(n) / (3 lettergrepen); /ˈaːnˌɦɛi̯ɣə(n)/

Woordafbreking

• aan·hij·gen

Woordherkomst en -opbouw

• van samenstelling van  aan bw  en  hijgen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanhijgen	hijgde aan (heeg aan)	aangehijgd (aangehegen)
gemengd	volledig

Werkwoord

aanhijgen

1. ergatief buiten adem komen aanlopen en te kennen geven

   • Hij kwam de boodschap aanhijgend overbrengen. 

2. overgankelijk (figuurlijk) gebruikt om het gedrag te beschrijven van iemand die letterlijk of figuurlijk heel dichtbij iemand anders is, vaak op een manier die aandacht, goedkeuring, of affectie zoekt, vergelijkbaar met hoe een hond enthousiast en ademend dicht bij zijn eigenaar kan zijn

   ▸ Het liep allemaal anders, heel anders en Wim Bot blijft wat hakkelend en hikkend aanhijgen tegen een duidelijke, van jargon ontdane, beoordeling van al die onjuist gebleken prognoses en praktijk van het MLL-Front.

3. overgankelijk hijgend naderen

   • We zagen de renners na een lange sprint de finishlijn aanhijgen'. 

4. ditransitief het als het ware hijgend toeroepen

   • We konden hem op de valreep nog net het laatst vaarwel aanhijgen'. 

Gangbaarheid

• Het woord 'aanhijgen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.