• að·fel·la

aðfella v

  1. (wiskunde) asymptoot
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   aðfella     aðfellan     aðfellur     aðfellurnar  
genitief   aðfellu     aðfellunnar     aðfellna, aðfella     aðfellnanna, aðfellanna  
datief   aðfellu     aðfellunni     aðfellun     aðfellunum  
accusatief   aðfellu     aðfelluna     aðfellur     aðfellurnar