Stangenreiter
- Stan·gen·rei·ter
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Stangenreiter | die Stangenreiter |
genitief | des Stangenreiters | der Stangenreiter |
datief | dem Stangenreiter | den Stangenreitern |
accusatief | den Stangenreiter | die Stangenreiter |
Stangenreiter, m
- (historisch) een rijder van een paard dat aan de dissel [1] gaat, waarbij de rijder fungeert als voerder van de paard-en-wagen
- ↑ dissel = een soort stang (Stange)